Odnośniki
- Indeks
- Leclaire_Day_Maz_z_ogloszenia
- Rafferty Carin NajpićÂkniejszy prezent
- Murphy Joseph Tajemnice PodśÂwiadomosci Odnalezione w Biblii
- Edward Epstein Agency of fear Opiates and politican power in America
- 08 MOMENT MAGNETYCZNY ELEKTRONU
- G. F. Willmetts Taming miss Oberon
- Dante Alighieri Boska Komedia PiekśÂo
- Cartland Barbara Kobiety teśź majć serca
- Starplex Robert J Sawyer
- clarke arthur c miasto i gwiazdy
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- staramsie.pev.pl
reagowałem! Pan widocznie nie rozumie, że mojego przyjaciela, powtarzam
panu, mojego przyjaciela zamordowano, otruto! I gdybym działał szybciej,
mógłbym go uratować!
W jaki sposób, proszę pana?
Zaraz panu powiem. Przypuszczam, że zna pan zasadnicze fakty, że
czytał pan o nich.
Poirot skinął potakująco.
Doskonale. A więc pewnego ranka zatelefonował do mnie mój brat
Meredith. Był okropnie wzburzony. Zauważył brak jednego ze swoich
piekielnych wywarów, a w dodatku ten wywar to była śmiertelna trucizna.
Co zrobiłem? Powiedziałem, żeby do mnie przyszedł, to porozmawiamy i
zdecydujemy razem, co należy zrobić. Zdecydujemy, co zrobić! Nie mogę
teraz wprost zrozumieć, jak mogłem być takim osłem! Powinienem byt się od
razu zorientować, że nie ma chwili do stracenia. Powinienem był natychmiast
pójść do Amyasa i ostrzec go. Powinienem był powiedzieć mu tak: Karolina
buchnęła jeden z trujących ekstraktów Mereditha ty i Elza musicie się
mieć na baczności . Blake wstał i zaczął nerwowo chodzić po pokoju.
Człowieku! Sądzi pan, że w myślach nie wracałem do tego bez końca? Bo
przecież wiedziałem. Mogłem go uratować, a tymczasem zwlekałem, czekając
na Mereditha! Dlaczego nie miałem dość rozsądku, żeby rozumieć, że
Karolina nie będzie miała żadnych skrupułów i nie będzie się wahać. Wzięła
tę truciznę po to, żeby jej użyć, i to przy pierwszej sposobności. Nie będzie
czekać, aż Meredith spostrzeże kradzież. Doskonale wiedziałem, wiedziałem z
całą pewnością, że Amyasowi grozi śmiertelne niebezpieczeństwo. I nie
zrobiłem nic, żeby go ratować!
Mam wrażenie, że pan sobie niesłusznie robi wyrzuty, proszę pana. Nie
miał pan przecież tak wiele czasu.
Blake przerwał mu:
Czasu? Miałem mnóstwo czasu!& I miałem mnóstwo możliwości.
Mogłem ostrzec Amyasa, jak już wspomniałem, ale istniało pewne ryzyko, że
mi nie uwierzy. Nie należał do ludzi, którzy wierzą, że grozi im
niebezpieczeństwo. Wyśmiałby mnie tylko. I w gruncie rzeczy Amyas nie
zdawał sobie sprawy, jaka diablica była z Karoliny! Ale mogłem przecież pójść
do niej. Mogłem powiedzieć: Wiem, co knujesz. Znam twoje plany. Ale jeżeli
Amyas albo Elza umrą otruci cykutą, to ciebie powieszą! To by ją
powstrzymało. Wreszcie mogłem się zwrócić do policji! Och! Ile rzeczy można
było zrobić a zamiast tego dałem się zasugerować powolnymi, ostrożnymi
metodami Mereditha& musimy się upewnić& musimy to omówić,
stwierdzić z całą pewnością, kto to mógł zrobić i tym podobne brednie!
Niech go licho! Stary dureń. Nigdy w życiu nie powziął szybkiej decyzji.
Szczęśliwie się dla niego złożyło, że jako najstarszy syn odziedziczył majątek i
mógł mieszkać na wsi. Gdyby spróbował kiedykolwiek dorobić się pieniędzy,
straciłby wszystko co do grosza!
A pan osobiście nie miał najmniejszej wątpliwości, kto skradł truciznę?
spytał Poirot.
Oczywiście, że nie! Wiedziałem od razu, że to Karolina. Widzi pan,
znałem ją bardzo dobrze.
To bardzo ciekawe. Chciałbym się właśnie dowiedzieć, co to była za
osoba.
Filip Blake odrzekł ostro:
W każdym razie nie była skrzywdzonym niewiniątkiem, jakim wydawała
się publiczności podczas procesu!
Więc jaka właściwie była?
Blake usiadł znowu.
Naprawdę chciałby pan wiedzieć? zapytał poważnym tonem.
Bardzo bym chciał.
A więc Karolina była istotą na wskroś zdeprawowaną. Musi pan jednak
pamiętać, że miała wiele uroku. Miała tę słodycz obejścia, która wprowadza
ludzi w błąd. Sprawiała wrażenie kobiety kruchej i bezbronnej, budziła w
mężczyznach rycerskie uczucia. Czasem, kiedy czytam historyczne książki,
wyobrażam sobie, że taka właśnie musiała być Maria Stuart. Zawsze pełna
słodyczy. nieszczęśliwa, obdarzona nieodpartym urokiem, i w gruncie rzeczy
zimna, wyrachowana intrygantka, która na chłodno uplanowała zabójstwo
Darnleya i której uszło to bezkarnie. Karolina była taka sama zimna i
wyrachowana. Miała przy tym usposobienie piekielnicy.
Nie wiem, czy słyszał pan o tym, bo to nie było istotne dla procesu, ale
charakterystyczne dla niej, co zrobiła kiedyś swojej małej siostrze? Zawsze [ Pobierz całość w formacie PDF ]