Odnośniki
- Indeks
- Connie Wood Dark Moon
- Brockway Connie Moj najdrozszy wrog poprawione
- Min Anchee Czerwona Azalia, O śźyciu i miśÂ‚ośÂ›ci w Chinach
- Daniel Coyle the little book of talent 52 tips for improving your skills
- Miles to Go_ A Rennie Vogel Intrigue Amy Dawson Robertson
- Gibran, Khalil Khalil GibrĂĄn
- Carole Halston El Orgullo Del Sur
- Charles R Cross Room Full of Mirrors A Biography of Jimi Hendrix (pdf)
- Carol Lynne Ice Water in Hell (pdf)
- 139.Za śźadne pienić…dze
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- szostka.htw.pl
winna zostać aresztowana i postawiona przed ławą przysięgłych. W pozo
stałej części pomieszczenia ustawiono rzędy krzeseł z przejściem pośrod
ku.
Gwar się wzmógł, gdy bocznymi drzwiami wszedł sir Elliot z dwiema
książkami pod pachą. Jak zawsze poruszał się z gracją, włosy miał gładko
przyczesane, ubranie nienaganne. Uwagę zwracała jego twarz. Na pod
bródku widać było duży, zaczynający żółknąć siniak, pod prawym okiem
ciemnÄ… opuchliznÄ™.
Głosy przycichły. Ta kobieta nadużyła ich zaufania, ale sir Elliot był
w niej zakochany. Który mężczyzna nie chciałby ukarać kobiety, która tak
go oszukała? Jednak znając sir Elliota, byli przekonani, że nie pozwoli, by
jego uczucia wpłynęły na wynik dochodzenia. Zdaniem mieszkańców Lit
tle Bidewell, Letty Potts miała wielkie szczęście.
Elliot położył książki na stole i zajął miejsce. Posterunkowy Burns po
śpieszył do tylnego wejścia i wystawił głowę za drzwi. Chwilę pózniej
drzwi się otworzyły i wkroczyła Eglantyna Bigglesworth z posępnym wy
razem twarzy. Za nią szła Letty Potts.
Ubrana była w tę samą liliową suknię, w której przyjechała. Przy jej
bladej twarzy wielki ozdobny kapelusz na błyszczących, ciemnorudych
włosach wyglądał dziwnie pięknie. Szła patrząc prosto przed siebie.
Z górnych okien padały na drewnianą podłogę holu smugi jasnego światła.
Wyraznie oświetlały przechodzącą Letty, wydobywając z jej twarzy napię
cie, w jakim żyła przez kilka ostatnich dni. Cerę miała woskową, a pod
oczami błękitne cienie. Z każdym jej krokiem w mijanych przez nią rzę
dach zapadała cisza.
195
Doszedłszy na koniec sali, Eglantyna zajęła miejsce tuż przed jedwab
nym sznurem. Letty usiadła na przeznaczonym dla niej krześle. Dopiero
wtedy podniosła oczy i zobaczyła siniaki na twarzy Elliota.
Na wpół uniosła się z krzesła, otwierając usta w niemym okrzyku rozpaczy.
Odwróciła głowę i spojrzała na Eglantynę, która pochyliła się w jej stronę.
- Podobnojemuipanu Sparkle przydarzył się wypadek-wyszeptała. -
Jeśli to cię pocieszy, to doktor Beacon twierdzi, że pan Sparkle wygląda
gorzej. Musieli go zanieść na stację.
Letty rozluzniła się nieco i uśmiechnęła z goryczą.
- Jak mogę się cieszyć, wiedząc, że Elliota spotkała krzywda ze strony
człowieka, który się tu znalazł przeze mnie.
- Moja droga, rzadko kiedy potrafimy przewidzieć skutki naszego po
stępowania - powiedziała łagodnie Eglantyna.
Elliot skinął głową, posterunkowy wyszedł na środek sali i zawołał gło
śno, by wszyscy usiedli. Elliot wstał.
- To przesłuchanie ma ustalić, czy panna Letty Potts popełniła prze
stępstwo - oznajmił. W sali rozległ się gwar. - Przez ostatnie cztery dni
byłem w kontakcie z przedstawicielami policji w Londynie w sprawie prze
stępstw pana Nicholasa Sparkle'a. Postawiono mu już zarzuty i oczekuje
na rozprawę. - Ponownie rozległy się głosy pełne zainteresowania. - Pro
szę o ciszę! - zawołał Elliot. Rozmowy ucichły. - Otóż pan Sparkle pod
trzymuje oskarżenia, że panna Potts pomagała mu w działalności prze
stępczej. Jednak londyńska policja nie znalazła ani jednej osoby, która
chciałaby wnieść oskarżenie przeciwko pannie Potts albo przynajmniej
potwierdziłaby jej współudział w wykroczeniach pana Sparkle'a.
Słysząc to, Letty wstała.
- To nie ma znaczenia. Dobrowolnie przyznaję się do winy - powiedziała.
Elliot spojrzał na nią obojętnie.
- Panno Potts, nie jesteśmy w Londynie. Proszę usiąść. Rozpatrywanie
spraw niepodlegajÄ…cych mojej jurysdykcji przekracza moje kompetencje.
Mógłbym panią deportować i zrobiłbym to, gdyby była pani ścigana w Lon
dynie. Ale tak nie jest.
- Ale... - zaczęła. Elliot podniósł jednak rękę, by ją uciszyć.
Zachowywał się jak ktoś zupełnie obcy, jak ktoś władczy i kategorycz
ny. Powoli opadła na krzesło.
- Natomiast może być pani skazana za każde przestępstwo popełnione
w Little Bidewell, jeśli tylko zostanie ono udowodnione.
Dziedzic Himplerump krzyknÄ…Å‚:
- ProszÄ™, proszÄ™!
- Zaczynajmy - rzekł Elliot, zwracając się do Letty.
196
Gdy po półgodzinie Elliot skończył przesłuchanie, Letty była wyczerpa
na. Jeśli poprzednio obawiała się, że Elliot prześliżnie się nad prawdzi
wym powodem jej przyjazdu do Little Bidewell, jeśli myślała, że ukryje
fakt, iż zamierzała ukraść rzeczy należące do lady Agathy, niepotrzebnie
się martwiła. Spokojnie i beznamiętnie opowiedział o wydarzeniach z ostat
nich trzech tygodni, zaczynając od pożaru w pensjonacie, a kończąc na
przyjezdzie Nicka do Little Bidewell.
Widzowie słuchali jak urzeczeni. Nie mogli uwierzyć, że Letty jest ak [ Pobierz całość w formacie PDF ]