Odnośniki
- Indeks
- Graham Heather Tajemnice Nowego Orleanu (MiĹoĹÄ i zbrodnia w Nowym Orleanie)
- Colin Forbes Syndykat Zbrodni
- Holzer_Erika_ _Oko_za_Oko
- AniośÂowie i elfy Pickart Joan Elliott
- Diana Palmer Kwiat opuncji
- Foster, Alan Dean Damned 1 Call to Arms
- 0128. Cross Melinda Legenda o miśÂośÂci
- Alan Dean Foster Codgerspace
- Leslie Charteris The Saint 17 The Saint In Action
- O przyjaÂźni Niezapominajki
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- anapro.xlx.pl
Zwięty Paweł, idąc śladami ludów pogańskich, kontynuował ich nienawiść do %7łydów.
Wyklinał ich "aż do końca świata". W swojej antyjudaistycznej postawie trwał przez całe
życie. Mimo iż sam był %7łydem, w podróżach misyjnych aż trzykrotnie wyparł się
judaizmu. Pisał o tym w liście do Galarów mówiąc, że "powrót do judaizmu byłby gorszy
niż powrót do pogaństwa".
Karlheinz Deschner w drugim tomie krytycznej historii Kościoła pt. "I znowu zapiał kur"
daje syntetyczny opis wzajemnych relacji między chrześcijaństwem a judaizmem.
Prześledzmy tok myślenia Deschnera. O świętym Pawle pisze on, iż ten wyrażał się o
%7łydach nader pogardliwie. Nazywał ich złodziejami, cudzołożnikami i grabieżcami
świątyń. Samą religię i dorobek duchowy %7łydów określił jako "nieczyste". Paweł dość
często odwoływał się w swojej nienawiści do %7łydów do Starego Testamentu, przy tym
często sprzecznie ze stosowanymi cytatami. Właśnie u Pawła znajdujemy najważniejszy i
najbardziej "skuteczny" w dziejach argument antyjudaistów: odpowiedzialność za śmierć
Jezusa i prześladowanie Proroków. To ostatnie oskarżenie wywodzi się zresztą od samego
Jezusa, który %7łydów nazwał "zabójcami Proroków". %7łydzi w "Dziejach Apostolskich" to
zdrajcy i mordercy. "Którego z Proroków nie prześladowali wasi ojcowie", "kamienowano
ich, przerzynano piłą, przebijano mieczem", pyta autor oskarżając jednocześnie w
obszernym liście do Hebrajczyków. Historiografia chrześcijańska dość łatwo przejęła ten
zarzut, nazywając %7łydów przez setki lat mordercami proroków, gdy tymczasem Stary
Testament, przepełniony opisami żywota licznych Proroków, zaledwie w dwu przypadkach
wspomina o morderstwach tych świętych ludzi.
Spośród najstarszych pism Kościoła, Ewangelia św. Jana uważana jest za najbardziej
antyżydowską. Uważa się nawet czasem, że nigdy "ogół %7łydów nie był oceniony tak
negatywnie jak tutaj". Od ewangelii Jana należy rozróżnić podział na dobry Kościół, po
którego stronie znajdują się dzieci Boga, i złą Synagogę - miejsce dzieci szatana.
%7łydzi, według świętego Jana, to "Synagoga szatana". Oni są ucieleśnieniem zła, wy
stępuj ąjako wrogowie Jezusa czyhający na Jego życie.
Skrupulatni badacze Ewangelii znaj duj ą w niej ponad pięćdziesiąt opisów wrogości do
%7łydów. Jan odmawia nawet %7łydom prawa wywodzenia swego plemienia od Abrahama,
stwierdzając, że "wywodzą się oni raczej od diabła". Zwięty Paweł, który choć, jak już
przytoczyliśmy, nie pałał miłościądo %7łydów, gotów był niektórych z nich ocalić i przyjąć
do Kościoła, mimo że bliski Janowi nie zyskał jego sympatii w "miłości do %7łydów".
Naj gwałtowniejszym jednak atakiem na %7łydów jest tzw. "List Bamaby". Napisany
został około roku 130 w Syrii. We wczesnym chrześcijaństwie był bardzo ceniony, a przez
Klemensa Aleksandryjskiego i Orygenesa uważany był nawet za część Pisma Zwiętego.
Dziś nie należy do Ksiąg Nowego Testamentu. Bamaba zaprzecza w ogóle, jakoby %7łydzi
zawarli kiedykolwiek przymierze z Bogiem. Nie byli godni, aby przyjąć Jezusa, który
przyszedł do nich na świat, aby "przepełniła się miara grzechów". Bamaba, wzorem
Apostołów, obarcza %7łydów odpowiedzialnością za prześladowania Proroków, nie daje im
prawa do posiadania Zwiętej Księgi, której nie rozumieją, nazywa ich podobnymi do świń,
a z powodu żydowskiego zakazu jedzenia pieczeni z zająca nazywa ich miłośnikami
fizycznego wykorzystywania chłopców. Zając według Bamaby ma tyle tylnych otworów,
ile lat żyje. Zresztą w ogóle obwinia %7łydów niemal o wszystkie grzechy seksualne.
Około roku 160 powstał utwór Justyna pt. "Dialog z %7łydem Trytonem", stanowiący
kompilację cytatów ze Starego Testamentu. %7łydzi nazywani są w nim okropnymi ludzmi,
ślepcami i słabeuszami, niesprawiedliwymi, pozbawionymi rozsądku, grzesznikami,
ludzmi bez serca i bez rozumu, rozwiązłymi, miłośnikami wszelkiego zła. To oni
sprzeniewierzali się prawu, wzgardzili Przymierzem z Bogiem, zabijali proroków,
mordowali chrześcijan, podjudzali inne narody przeciwko wyznawcom Jezusa.
Dla zmycia grzechów %7łydów nie starczyłoby całej wody w morzu. yli %7łydzi to już nie
tylko faryzeusze i uczeni w piśmie, ale wszyscy przedstawiciele tego narodu.
Pierwsi Ojcowie Kościoła, wzorem Apostołów i Ewangelistów, pozbawili %7łydów prawa do
ich dziedzictwa. Zabronili im prawa wywodzenia się od Abrahama i Mojżesza. Jan
Ewangelista pisze "Waszym oskarżycielem jest Mojżesz, w którym wy pokładacie
nadzieję". W liście Klemensa, Abraham nazywany jest już "naszym" - chrześcijan -
ojcem. Stary
Testament przez Justyna w "Dialogu z %7łydem Trytonem" nazywany jest "naszym"
pismem.
Do oskarżenia %7łydów o najcięższe grzechy wykorzystywano nawet ich najbardziej
krwawą, do czasu XX wieku, tragedię - wojnę żydowską i konfron-tację z Rzymianami.
Kiedy w 70 roku zburzona została Jerozolima, a w jej murach zginęło półtora miliona
%7łydów, uznano to za karę Bożą- zapowiedzianą zresztą przez Chrystusa. Zniszczono
wówczas całą Palestynę i jej miasta, wprowadzono całkowity zakaz przybywania %7łydów
do Jerozolimy, rozpoczynając tym samym dwa tysiące lat trwającą diasporę. Justyn
pisze: "dobrze się stało, zasłużyliście sobie na to, wy niegodni synowie, cudzołożne
plemię, dzieci nierządne."
Krytyka "łagodnego" Justyna, bo takie nadano mu miano, była jednak niczym w
porównaniu z nauczaniem Ojców Kościoła w III, IV i V wieku chrześcijaństwa.
Tertulian, Pseudo-Cyprian, Augustyn, Jan Chry-zostom i bardzo wielu innych w niemal
identycznie tytułowanych pismach "Przeciw %7łydom" wymieniają nowe i bardzo obszerne
katalogi win. Tertulian nawet stwierdził, że Bóg %7łydów nie był tym samym Bogiem,
którego mają chrześcijanie. "Szatan jest Ojcem %7łydów" pisze biskup Cyprian. Doktor
kościoła Efrem uważał, że "%7łydzi w swojej żądzy krwi nie znajdują żadnego umiaru".
Zalecał: "Uciekaj przed %7łydami, bo twoja śmierć i twa krew nic dla nich nie znaczą", i
dalej: "są oni 99 razy gorsi niż nie-%7łydzi".
Jan Chryzostom w końcu IV wieku "poświęcił" %7łydom osiem kazań. Według niego %7łydzi
nie są lepsi niż świnie i barany. Synagogę nazywa: teatrem, burdelem, jaskinią
morderców, siedliskiem dzikich zwierząt i siedzibą szatana. Także dusza każdego %7łyda
jest siedzibą szatana. To on jako jeden z pierwszych napisał, że %7łydzi "własnymi rękami
zabijająswoje dzieci". Pózniej nieco zweryfikował ten pogląd pisząc: "nawet jeśli nie
zabijająjuż swoich dzieci, to przecież zamordowali Chrystusa, cojestjeszcze gorsze".
Diogenet uważa %7łydów za głupich, zabobonnych, obłudnych, śmiesznych, wyśmiewa
się z żydowskich postów, obrzezania i przepisów o szabacie.
Bazyli wzywa: "Niechaj %7łyd będzie pohańbiony".
Według Orygenesa "najohydniejsząniegodziwo-ścią" ze strony %7łydów było
prześladowanie Jezusa, za co zresztą zostali ukarani zniszczeniem ziemi izraelskiej i
zburzeniem Jerozolimy.
Tertulian uważał, że prześladowania chrześcijan w pierwszych wiekach zawsze
rozpoczynały się w synagogach. "%7łydzi nie sąwcale ludem Bożym, lecz pochodzą od
dotkniętych trądem Egipcjan. Bóg nienawidzi ich, oni zaś nienawidzą Boga... %7łydzi w
ogóle nie rozumiej ą Starego Testamentu, sfałszowali go i tylko chrześcijanie potrafiągo [ Pobierz całość w formacie PDF ]