Odnośniki
- Indeks
- 2007 02. Randka w walentynki 3. Kelly Leslie Czyste Rozkosze
- Victor Hugo Quatre vingt treize
- Campbell Judy Wreszcie mamy rodzinć™
- Barker Clive Ksić™ga krwi 3
- Gibran, Khalil Khalil GibrĂĄn
- James Axler Deathlands 066 Separation
- Beata
- Harrison, Harry B4, Bill en el Planeta de los Vampiros Zom
- King Stephen Tratwa
- Christine Feehan Mroczna Seria 12 Dark Melody
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- slowacja.opx.pl
ni, żebym zaczekał?
Dziewczyna potrząsnęła głową i zapłaciła drob
nymi monetami, które zawsze trzymała w kiesze
ni. Kiedy Daniel odjechał w poszukiwaniu następ
nego pasażera, uniosła głowę i przyjrzała się roz
jarzonym oknom na piętrze.
GdzieÅ› za jednym z tych okien Christian kuru-
256
je szczękę. Prawdopodobnie żałuje, że w ogóle ją
spotkał tamtego nieszczęsnego dnia na dworcu.
A może postąpiła zbyt pochopnie, przyjeżdża
jąc tutaj? Przygryzła wargę. Jeśli rubiny są jedy
nym powodem wizyty, co się stanie, kiedy już je
odda? Czy Christian będzie zadowolony, że nie
musi wymyślać pretekstów do kolejnych spotkań?
Czy jest gotowa, by wyznać prawdę?
Tak.
Rozprostowała ramiona i zdecydowanym kro
kiem weszła do hotelu. Recepcjonista zmierzył ją
wzrokiem od stóp do głów, ale Rosalyn wcale nie
poczuła się speszona. Niełatwo było ją speszyć.
Gdy spojrzała mężczyznie prosto w oczy, od ra
zu zmienił wyraz twarzy.
- Mam paczkÄ™ dla pana Christiana Garreta. Mo
że mi pan wskazać jego pokój?
Prośbę wygłosiła chłodnym, profesjonalnym to
nem.
- Pokój dwieście pięć, panno...
- Dziękuję.
Rosalyn okręciła się na pięcie i ruszyła w stro
nę schodów. Wkrótce zadyszana stanęła przed
wskazanym pokojem.
Przyszło jej do głowy, że w pudełku równie do
brze mogłoby znajdować się jej serce zamiast
przeklętych rubinów.
Ciekawe, co wolałby Christian?
Zapukała, gotowa w każdej chwili zbiec po scho-
257
dach wyłożonych pluszowym dywanem. Czekanie
się przedłużało. Co on robi? Czyżby odniósł więk
sze obrażenia, niż sądziła, i teraz leży nieprzytom
ny na podłodze? Ethel wyglądała na silną kobietę,
zdolnÄ… do zadania porzÄ…dnego ciosu...
Nie namyślając się dłużej, chwyciła za klamkę
i pchnęła drzwi. Wyobraznia podsuwała jej obraz
rannego i bezradnego Christiana.
Już w progu stwierdziła, że mężczyzna nie jest
umierający. Był natomiast prawie nagi! Zdążył je
dynie okręcić się ręcznikiem w pasie, dzięki Bogu.
Reszta ciała lśniła od wody. Przyzwoitość nakazy
wała się wycofać, ale dziewczyna nie mogła ode
rwać wzroku od Christiana. Otworzyła usta, że
by coś powiedzieć, i szybko je zamknęła.
W dużej miedzianej balii, stojącej w rogu poko
ju, falowała woda. Mężczyzna wyszedł prosto
z kąpieli. Jeszcze przed chwilą siedział w niej cał
kiem goły. Rosalyn przełknęła ślinę.
- Pukałam, ale nie odpowiadałeś, więc pomyśla
łam... że coś ci się stało.
- Nic mi nie jest, ale na pewno dostanÄ™ zapale
nia płuc, jeśli nie zamkniesz drzwi - powiedział
Garret swobodnym tonem. Na wargach błąkał
mu się kpiący uśmieszek.
W przeciwieństwie do niego Rosalyn czuła się
skrępowana. Nie sądziła, że mężczyzna może wy
glądać bez ubrania tak... inaczej. Prawdę mówiąc,
nigdy nie wyobrażała sobie mężczyzny bez ubra-
258
nia. Widok podziałał na zmysły, obudził cieka
wość. Co jest pod ręcznikiem?
- Chciałabyś zobaczyć?
Dziewczyna drgnęła, mocno zawstydzona pyta
niem. O ile mogła sądzić po wyrazie jego oczu,
czekały ją duże kłopoty.
- Nie! Nie! Przyszłam, żeby ci coś dać.
Garret uniósł brwi i w tym momencie Rosalyn
uświadomiła sobie, jak musiały zabrzmieć te sło
wa. Twarz dziewczyny spłonęła rumieńcem.
- Sprawa jest ważna, ale widzę, że wyciągnęłam
cię z kąpieli, więc przyjdę innym razem.
Odwróciła się i ruszyła do wyjścia. Nagle silne
ręce otoczyły ją w talii i zatrzymały w pół kroku.
Drzwi trzasnęły z hukiem, a ona znalazła się po
ich niewłaściwej stronie.
Poczuła na karku ciepły, łaskoczący oddech, ale
nie zrobiła żadnego ruchu.
- Zostań tu, gdzie jesteś, a ja zarzucę na siebie
szlafrok, żeby nie urazić twoich delikatnych uczuć.
Ostrożnie wypuścił ją z objęć, jakby się bał, że
niespodziewany gość znowu rzuci się do ucieczki.
Rosalyn nie miała takiego zamiaru. Zresztą i tak
nie mogłaby się ruszyć, nawet gdyby od tego za
leżało jej życie. Odwrócić się? Za nic! Nie mogła
ufać nawet własnym oczom! Bezwstydna, oto ja
ka jest. Bezwstydna i rozwiązła. Chciała napatrzyć
się na Christiana, zapamiętać każdy szczegół jego [ Pobierz całość w formacie PDF ]