Odnośniki
- Indeks
- 301. Winston Anne Marie Trudna decyzja
- le Clezio Jean Marie PowracajÄ cy gĹĂłd
- 167. Ferrarella Marie PamiÄtny sylwester
- Cykl Indiana Jones Indiana Jones i dziedzictwo jednorośźca Rob MacGregor
- GR899. Celmer Michelle Na balu u ksićÂcia1
- Diana Palmer Maggie's Dad (pdf)
- Brief_History_of_the_United_
- Alan Dean Foster Smart Dragons, Foolish Elves
- Stefan Kisielewski AbecadśÂo Kisiela
- Agata Christie N czy M
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- staramsie.pev.pl
Minął już jednak rok, a poza tym zawsze uważał, że w którymś momencie trzeba
jednak stawić czoło demonom, inaczej człowiek nigdy się od nich nie uwolni. Powrót
do wesołego miasteczka, z którego Darin został uprowadzony, miał być terapią dla
nich obu. Musiał tylko pamiętać, że ma się odprężyć. Jakkolwiek by było, Darin
obchodził dziś swoje siódme urodziny.
Patrząc na syna, pomyślał, że Darin znacznie lepiej radzi sobie z przeszłością.
- Nie jesteś trochę nadopiekuńczy? - Mac spróbowała go objąć i przytulić.
Ostatnio nie było to takie łatwe. Jej zaokrąglony brzuszek z tymczasowym
lokatorem coraz bardziej im przeszkadzał.
Cade cicho się roześmiał. Nie chciał krępować Darina. Kiedy on sam był w tym
wieku, strasznie się wstydził, gdy rodzice go pilnowali.
- Masz rację. To przecież duży chłopak. Ma sześć... nie, siedem lat! Muszę o
tym pamiętać.
Mac w zadumie pokiwała głową.
- Potem będzie miał osiem lat, a potem dziewięć...
- No, nie tak szybko, przestań mnie popędzać. - Cade uniósł rękę, jakby chciał
zatrzymać czas. - Nie wszystko naraz, moja droga.
Od jakiegoś czasu coraz trudniej było jej znalezć wygodną pozycję. Spróbowała
oprzeć się o Cade'a. Zasłaniając obronnym gestem brzuch, zapytała:
- Czy tak zamierzasz traktować naszą Bernice - albo Horatia - kiedy już będzie
na tym świecie?
- 165 -
S
R
Na dzwięk tych wyszukanych imion, które rzuciła jakby od niechcenia, Cade aż
się wzdrygnął. Robiła to przez ostatnie dziewięć miesięcy, próbując znalezć takie,
które najlepiej by jej pasowało. Ostatnio odnosił wrażenie, że jej propozycje stawały
się coraz bardziej ekscentryczne. A może to on coraz bardziej dziwaczał?
- Owszem, jeżeli tak je nazwiesz. Bo jak się zawczasu nie zahartują, będą
obrywać cięgi od wszystkich łobuzów z sąsiedztwa. - Popatrzył na Mac. - Powiedz mi
prawdę, Mac, chyba nie traktujesz tego wszystkiego serio?
- Ciebie i Darina jak najbardziej serio. - Mac uśmiechnęła się. - A co do imion...
no, możesz spróbować mnie przekupić.
Obejmując Mac ramieniem, przygarnął ją do siebie.
- A czym?
Mac zamyśliła się na chwilę.
- Poczekaj, muszę się zastanowić. - Spojrzała na niego rozpromienionym
wzrokiem. Nie mogła sobie przypomnieć, żeby kiedykolwiek była równie szczęśliwa,
mimo iż od jakiegoś czasu nie widziała już nawet własnych stóp. - Takie to i twoje
szczęście. Poślubiłeś przekupną kobietę.
- Tak. - Cade impulsywnie pocałował ją w skroń. - Takie to i moje szczęście -
powtórzył. W dniu, w którym wkroczyła do jego biura, dokładnie rok temu,
rzeczywiście przyniosła mu szczęście i odmieniła życie.
Karuzela zatrzymała się. Darin podbiegł do nich w podskokach.
- Widziałeś? Widziałeś mnie, tatusiu?
W ciągu ostatnich miesięcy chłopiec urósł o dobrych kilka centymetrów i
zaokrąglił się na buzi. Zniknęło gdzieś to blade, wystraszone dziecko, które odnalezli
przed rokiem. Można było mieć nadzieję, że dramatyczne przeżycia nie pozostawiły
trwałych śladów w jego psychice. Cade nachylił się, żeby uściskać syna, ale coś
zatrzymało go w pół gestu. Darin uważał, że jest już za duży, żeby go pieścić
publicznie, więc tylko rozwichrzył mu włosy.
- Nie spuszczałem z ciebie wzroku, stary.
Darin cofnął się i wpadł na Mac. Dziecko w jej brzuchu kopnęło mocno jak
rasowy bramkarz.
- 166 -
S
R
- Au! - Darin odwrócił się i spojrzał na brzuch Mac. A potem zaczął sobie
rozcierać bok. - Mamusiu, Humphrey mnie kopnął! - Darin od pierwszej chwili
nazywał ją mamusią, sprawiając jej tym wielką przyjemność.
- Humphrey?! - powtórzył z niedowierzaniem Cade. - Jego też w to wciągnęłaś?
Mac z uśmiechem objęła chłopca i dumnie uniosła głowę.
- Im więcej, tym lepiej. Darin podniósł na nią oczy.
- Czy jak dzidziuś tak kopie, to znaczy, że chciałby już wyjść?
- O tak - skinęła głową. - Już niedługo.
Darin uśmiechnął się i rozpromienionym wzrokiem objął oboje rodziców.
- To najfajniejsze urodziny, jakie miałem.
Ze ściśniętym gardłem Cade wsunął się pomiędzy żonę i synka, objął ich oboje
i przygarnął do siebie.
- Wiesz co, stary, właśnie pomyślałem sobie to samo.
- 167 -
S
R [ Pobierz całość w formacie PDF ]