Odnośniki

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

wszech stron zjeżdżali się, by na miejscu zbadać niepowszednie zjawisko.
A teraz zapytam się panów, czy to nagłe uzdrowienie mogło być dokonane siłami przyrody?
Nie, odpowiedział po krótkim namyśle jeden z oficerów.
A więc było zdziałane mocą Bożą?
Innego wyjścia nie ma.
A zatem cud ten jest niezbitym świadectwem prawdziwości katolicyzmu.
Oficerowie spojrzeli po sobie trochę zakłopotani. Wkrótce jednak rozpoczęli znowu z
księdzem rozmowę o religii i to już w zgodniejszym tonie.
Wreszcie pociąg stanął na jednej ze stacyj węzłowych. Oficerowie poczęli się zbierać. Na
odchodnym pożegnali się z księdzem po przyjacielsku, a jeden rzekł półgłosem: "Dziękuję
księdzu za parę słów wyjaśnienia. Bądzcobądz sprawy religijne są najważniejsze w życiu, a
jednak właśnie o nich ma człowiek częstokroć skąpe i, co gorsza, błędne pojęcie".
B. P.
CZY CUDA S MO%7łLIWE?
Zebranie nauczycielskie. Ruch, wybuchy śmiechu, gwar, rozmowy mieszają się wzajemnie i
wytwarzają wśród obecnych nastrój wesołego podniecenia. Rozprawiamy o wszystkim: ma
się rozumieć naczelne miejsce zajmuje nasze tradycyjne, a dzisiaj szczególnie modne
narzekanie; poza tym ten i ów występuje z krytyką szkolnego programu, ktoś podaje nowe
plany, a inni dzielą się z towarzyszami z zasobem "najświeższych" wiadomości z okolicy.
Tuż obok mnie jeden kolega barwnie opisuje drugiemu jakieś nieprawdopodobne zdarzenie.
To niemożliwe.
Możliwe, bo rzeczywiste.
Prędzej bym w cud uwierzył woła żartobliwym tonem pierwszy.
A pan w cuda nie wierzy? wtrąciłem także żartem, nie spodziewając się, że to zapytanie
da początek głębszej pogadance o cudach.
O, jeśli chodzi o zaznaczenie moich pod tym względem przekonań odpowiedział to
szczerze się przyznaję, iż w cuda nie wierzę. Moim zdaniem wiara w cuda nie zgadza się z
nowoczesnym na świat poglądem.
Mój drogi panie rzekłem ja jeszcze zaliczam się do tych wsteczników, którzy w cuda
wierzą. Ogromnie tedy jestem ciekaw na czym ten "nowoczesny pogląd" się opiera.
Cud jest niemożliwy odparł z taką co najmniej pewnością, jak gdyby wygłaszał pewnik
matematyczny: 2 + 2 = 4.
Radbym wiedzieć dlaczego?
Choćby z tej prostej przyczyny, że cud sprzeciwia się prawom przyrody, a prawa te są
niezmienne. Czyż można wobec tego wierzyć w takie fakta ewangeliczne, jak: wznoszenie
się Chrystusa w powietrze, stąpanie po wodzie itp.
24
Pozwolisz pan, iż wtrącę pytanie z innej dziedziny?
Owszem, proszę bardzo.
Czy pan uznaje prawo ciężkości względem przyciągania, które na naszej kuli ziemskiej
objawia się np. w ten sposób, że kamień spada zawsze na dół, a woda spływa z dachu do
rynny, a nigdy odwrotnie?
Całkiem naturalnie.
A czy pan przypadkowo nie widział, jak to chłopcy kamieniami strącają jabłka z jabłoni?
Widziałem, ale co to ma wspólnego z naszym przedmiotem?
Zaraz, zaraz dojdziemy. Otóż jest rzecz taka: Prawo przyrody wymaga, aby kamień spadł
na dół, a tymczasem mały chłopak może to prawo naruszyć, a przynajmniej na chwilę nadać
kamieniowi pęd wprost przeciwny. Może to również zamach na niezmienność praw
rządzących światem?
Bynajmniej, bo choć prawo przyciągania zawsze działa, jednakowoż daje się jednak za
pomocą większej siły sparaliżować i w pojedynczym wypadku zawiesić.
Bardzo pięknie. To właśnie chciałem od pana usłyszeć. Zgadzamy się więc obaj, że
człowiek może niekiedy prawo przyrody w działaniu powstrzymać. Chodzi tylko o to, by
jednej sile przeciwstawić siłę drugą, większą. Na jakiej podstawie odmawia pan Bogu tego,
co my w pewnej mierze posiadamy? Czyż Bóg, Stwórca świata i jego Kierownik, nie może
potęgą Swoją prawa natury zawiesić w działaniu? Dziwi się pan, jak Chrystus mógł unosić
się w powietrzu, lub chodzić po powierzchni wody. Jeśli ludzie przemyślnością swego
rozumu doszli dziś do tego, że mimo prawa ciężkości unoszą się samolotami w przestworza,
a okrętami przebiegają oceany, to jeden Pan Bóg nie mógłby praw przyrody Swą
wszechmocą ujarzmić? Zresztą Bóg jest tych praw Twórcą: może je nie tylko chwilowo
zawiesić, ale i zmienić całkowicie. W przeciwnym razie nie byłby Bogiem. Nie byłby Istotą
niezależną, bezwzględną, ale niewolnikiem jakiejś ślepej konieczności.
Zatem Pan Bóg mógłby sprawić, by 2 + 2 równało się pięciu?
O, to co innego, 2 + 2 to nie jest prawo fizyczne, ale matematyczne. Zmiana prawa
matematycznego prowadzi do niedorzeczności a Bóg niedorzeczności uczynić nie może,
bo Sam Sobie by się sprzeciwiał. Ale prawa fizyczne, prawa przyrody nie zawierają w sobie
pojęcia bezwzględnej konieczności: któżby np. powiedział, że ziemia nie mogłaby mieć
większej objętości, rok więcej dni, dzień więcej godzin itp.
Ja sądzę przecież bronił się dalej mój towarzysz że nawet gdyby P. Bóg mógł zawiesić
lub zmienić prawo przyrody, to i tak cud byłby niemożliwy, bo sprzeciwiałby się Bożej
mądrości i niezmienności. Stwórca zakrawałby na nieudolnego artystę, który ciągle swe
dzieło poprawia.
Rozbrajasz mnie pan swą troskliwością o P. Boga. Lecz proszę być spokojnym o Boże
przymioty. Pan Bóg od wieków nadał prawa naturze i od wieków postanowił zrobić od tych
praw pewne odchylenia. Jak cały rozwój świata, tak i cuda są stopniowym wypełnianiem
odwiecznego planu. Cuda więc tylko w naszym nieudolnym pojęciu są wyjątkami, ale w myśli
Bożej należą do ogólnego porządku. Nie można mówić o jakiejś zmianie, o jakiejś poprawce.
Z mądrością zaś Bożą cuda nie zgadzałyby się wtedy, gdyby P. Bóg czynił je bez wyższego
celu, ot tak z kaprysu. Jednakowoż cudom towarzyszy zawsze jakiś wzgląd wyższej
prawdy, okazanie Bożej potęgi itd.
No, ale uznawszy możliwość cudów, trzeba zwątpić w pożytek i wartość naukowych
zdobyczy. Nauka bowiem opiera się na stałości praw przyrody: jeśliby P. Bóg mógł dowoli te
prawa zmieniać, to w przyrodzie nic nie można by przewidzieć, nic ściśle określić. Ani
astronom nie mógłby obliczyć zaćmienia słońca, ani lekarz szukać lekarstwa na choroby, bo
Pan Bóg wszechmocą Swoją udaremniałby ich prace i zabiegi.
Zbyt wygórowana obawa, mój panie. Przede wszystkim wielu, bardzo wielu uczonych
wierzyło, wierzy i wierzyć będzie w cuda, a mimo to żadnemu z nich na myśl nie przyszło, i
zdaje się nie przyjdzie, że P. Bóg im cudami będzie w pracy naukowej przeszkadzał. Zresztą
w naturze ileż to razy nieprzewidziana siła przeszkodzi w działaniu jakiegoś prawa. Co byś
25
pan powiedział o człowieku, który, nie mogąc w mokrym drzewie ognia rozniecić, twierdziłby,
że drzewo jest materiałem niezapalnym? Zresztą cuda z natury rzadko się dzieją, więc
płonny lęk o naruszenie podstaw nauki. Bądz pan pewien, że gdy wobec uczniów przyjdzie
zrobić jakieś doświadczenie fizyczne lub chemiczne, to wówczas P. Bóg cudów działać nie
będzie.
Mój przeciwnik, zdaje się szukał jeszcze obronnego stanowiska, lecz z grupki ciekawych,
którzy dookoła się skupili, ktoś wtrącił z przekąsem: "Widzę, że z kolegi teolog nie lada!"
Zebrani wybuchnęli śmiechem: dyskusja przerwała się.
B. P.
CUDA
Niedawno temu rozmawiałem z "Jednym" i "Drugim" (nie podaję nazwisk, bo może by sobie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

brzydula.pev.pl

Sitedesign by AltusUmbrae.

Darmowy hosting zapewnia PRV.PL