Odnośniki

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

poprosiła, by, jak dawniej, usiadł z nią na tylnym sie-
dzeniu limuzyny, ale Ridge grzecznie odmówił i stwier�
dził, że zajmie miejsce obok kierowcy. Wybaczyła
mu natychmiast, sądząc, że zrobił to przez wzgląd na
jej bezpieczeństwo. Kiedy uśmiechnęła się do niego,
miał czelność oznajmić z ponurą miną, że na balu wol�
no jej tańczyć jedynie z mężczyznami, których dobrze
zna. Nim zdążyła odpowiedzieć, zatrzasnął drzwi limu�
zyny. Dara była wściekła. Podczas kolacji nie zaszczy�
ciła Ridge'a ani jednym spojrzeniem. Niespodziewa�
nie przyszedł jej do głowy szatański pomysł. Nie mia�
ła zwyczaju znęcać się nad mężczyznami, lecz mimo
to postanowiła dać Ridge'owi nauczkę, której nigdy nie
zapomni.
Uśmiechnęła się do siedzącego naprzeciwko praw�
nika w średnim wieku i kokieteryjnie przechyliła głowę.
- To moja ulubiona piosenka! Czy zechciałby pan ze
mną zatańczyć?
- Z największą przyjemnością.
Wirowała na parkiecie przez cały wieczór. Ledwie kwa�
drans wytrzymała przy stole, gdy podano gorący posiłek.
Niecierpliwie przestępowała z nogi na nogę podczas ofi�
cjalnych przemówień. Raz jeden wyszła na chwilę, by
poprawić makijaż. Poza tym prawie nie schodziła z par�
kietu. Tańczyła jak w transie. Mimo kłopotów z utrzyma�
niem równowagi znakomicie sobie radziła z krokami wal�
ca, polki, cha-chy i tanga. Gdy nadeszła pora, by wyjść, do
odtańczenia został jej tylko rock and roll.
- Możemy wracać do domu - oznajmiła, uśmiecha�
jąc się do Ridge'a, który z kamienną twarzą stał przy
drzwiach.
- Auto czeka - rzucił ponuro, wskazując swojej pod�
opiecznej drogę do limuzyny. Dara podziękowała mu
uprzejmym skinieniem głowy.
- Doskonały zespół grał do tańca - rzuciła pogodnie,
sadowiąc się w aucie.
Ridge bez słowa zatrzasnął drzwi limuzyny.
Dara uśmiechnęła się z satysfakcją.
W drodze do domu zsunęła ze stóp eleganckie buty
i odpoczywała po wieczornej hulance; przymknęła oczy
i zdrzemnęła się nawet. Wkrótce auto stanęło na
podjezdzie. Dara ocknęła się natychmiast. Krzywiąc
twarz, daremnie próbowała wcisnąć spuchnięte stopy
w ciasne pantofelki. W końcu postanowiła iść boso do
frontowych drzwi. To przecież zaledwie parę kroków.
Ze zdziwieniem obserwowała kierowcę, który ruszył
w stronę domu nie wyłączając silnika. Położyła dłoń na
klamce. Nagle z głośnika rozległo się stanowcze polece�
nie Ridge'a:
- Proszę zostać w aucie, panno Seabrook.
Aha, wracamy do form grzecznościowych, pomyślała
Dara i drwiąco uniosła brwi. Nacisnęła guziki i powie�
działa do mikrofonu:
- Dlaczego, drogi panie Jackson?
Po chwili milczenia Ridge rzucił chłodno i oschle:
- Dzisiejszy wieczór jeszcze się dla nas nie skończył.
Po kilku minutach stanęli w szczerym polu.
- Gdzie jesteśmy? - dopytywała się Dara, gdy Ridge
otworzył jej drzwi samochodu.
- Na łące, około pięciu kilometrów od domu. Proszę
wysiąść.
Dara westchnęła ciężko. Tym razem znacznie łatwiej
przyszło jej włożyć pantofle na obolałe stopy. Ridge
podał jej rękę, ale nie skorzystała z jego pomocy i wy�
siadła o własnych siłach.
- Dobrze, dobrze. Sama dam sobie radę. Co dalej?
Ridge objął ramieniem jej talię. Przez chwilę szli bez
słowa po trawie.
- Doskonale się bawiłaś.
- Oczywiście. - Dara nie zwracała uwagi na karcący
ton ochroniarza. - Takie bale są zazwyczaj okropnie
nudne, ale tym razem mile się rozczarowałam. - Ode�
tchnęła głęboko, rozkoszując się zapachem skoszonej
trawy, opadłych liści oraz wody po goleniu używanej
przez Ridge'a. Gwiazdy lśniły na niebie. Księżyc w peł�
ni posrebrzył łąkę. Aagodny wiatr poruszał gałęziami
drzew. Miejsce było prześliczne, ale Dara nie potrafiła
w pełni docenić jego uroków. Odczuwała zdenerwowa�
nie, chociaż nadrabiała miną, i dlatego nie umiała cie�
szyć się wieczornym spacerem.
- Nie sądziłem, że tak lubisz tańczyć.
- Mam wrażenie, że dziś poruszałam się jak w transie
- odparła z chytrym uśmiechem.
- Ilu spośród dzisiejszych partnerów znałaś wcześ�
niej? - zapytał Ridge z pozoru obojętnie.
- Och, sama nie wiem. Może dziesięciu...
Poczuła, jak dłoń obejmującego ją w pasie mężczy�
zny zaciska się.
- Tańczyłaś z trzydziestoma czterema facetami.
- Czyżby? Nie liczyłam partnerów.
- Natomiast ja starałem się wszystkich zapamiętać.
To należy do moich obowiązków.
Dara zerknęła na swego opiekuna. Znów spostrzeg�
ła drgający mięsień na jego policzku. Ridge był zdener�
wowany.
- Z pewnością zauważyłeś, że wszyscy moi tancerze
byli wyjątkowo uprzejmi.
- Powiedziałem ci jasno i wyraznie, że masz tań�
czyć tylko ze znajomymi. - Ridge zatrzymał się nagle.
- Do jasnej cholery, czemu zlekceważyłaś moje wska�
zówki?
- Powinieneś mnie grzecznie poprosić. Wtedy bym
się zgodziła.
- Słucham? - zapytał z niedowierzaniem osłupiały
Ridge.
- Zachowałeś się wobec mnie jak ostatni drań.
- A ty przypominałaś rozkapryszonego bachora -
odparł Ridge, który już odzyskał mowę.
- Jak przystało na kobietę wyzwoloną, sama o sobie
decyduję. - Dara odwróciła się i ruszyła w stronę auta.
- Zaproponowałeś określoną procedurę. Doszłam do
wniosku, że jest bezsensowna, i zrobiłam to, co uważa�
łam za właściwe.
- Byłaś wściekła, bo nie usiadłem obok ciebie w
aucie.
Dara miała ochotę zaprzeczyć. Niewiele brakowało,
żeby skłamała. Odwróciła się, stanęła z Jacksonem twa�
rzą w twarz... i nagle zmieniła zdanie.
- A jeśli przyznam, że tak było, to co mi powiesz?
Ridge był wyraznie zbity z tropu. Gapił się na Darę
nie wiedząc, co odpowiedzieć. Dziewczyna oskarżyciel�
skim gestem wycelowała palec w jego pierś.
- Sam powiedziałeś, że oboje powinniśmy prze�
stać udawać wrogów. Wzięłam twoje słowa za dobrą
monetę i dlatego poprosiłam, żebyś dotrzymał mi towa�
rzystwa. Odmówiłeś. Poczułam się urażona. Na domiar
złego poleciłeś kategorycznie, żebym nie tańczyła z nie�
znajomymi, a potem zatrzasnąłaś mi drzwi auta przed
nosem.
- To chyba lekka przesada - żachnął się Ridge. Dara
skrzyżowała ramiona na piersiach. Ridge zaklął, a potem
niespodziewanie złagodniał i powiedział cicho: - Pięk- [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

brzydula.pev.pl

Sitedesign by AltusUmbrae.

Darmowy hosting zapewnia PRV.PL