Odnośniki
- Indeks
- Malpas Jodi Ellen Ten mężczyzna 03 Jego namięt ność
- Miles to Go_ A Rennie Vogel Intrigue Amy Dawson Robertson
- Lawrence_Terry_Misja_uczuc_RPP022
- Beverly Barton Jej tajna broń
- A.Maclean Krwawe pogranicze
- Furmaga LesśÂ‚aw Lot Pingwina
- Sven Hassel batalion marszowy
- Cegielski Tadeusz Morderstwo w Alei Róśź
- Margaret Way Dziewczyna bez skazy
- M366. (Duo) Sanderson Gill Lekarz arystokrata
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- slowacja.opx.pl
albo przekroczÄ™ pewnÄ… granicÄ™. Wszystko jedno, muszÄ™
coś zrobić.
W drzwiach zawahała się. Poradzę sobie. Inne kobiety
RS
robią to codziennie. Czując się głupio, przemknęła do
łazienki i zapaliła światło.
Z lustra spoglądały na nią wielkie oczy. Podszczypała
kolory na policzkach. Zerknęła na koszulę nocną. Wy
godna, owszem. Seksowna - w żadnym razie.
Poszła do garderoby. Buster położył łeb na przednich
łapach i przyglądał się, jak wyciągała kolejno koszule
nocne. Nic nie wydawało się jej odpowiednie na tę okazję.
Gdzie są stroje dobre do uwodzenia mężczyzn?
Wróciła do łazienki.
Zaraz, co takiego wypisujÄ… w kolorowych magazy
nach dla kobiet? Ach, tak. Mężczyzni są podatni na
bodzce wzrokowe i wcale nie muszą być zaangażowani
emocjonalnie. Dość, wystarczy. Nie chciała sobie przy
pominać, co było napisane dalej. Co do jej uczuć, na
pewno zostały już zaangażowane, ale nie wiedziała, co
myśleć o Danielu.
Udrapowała szlafrok na pasie do pończoch. Kiedy do
stała go od Elizabeth w zeszłym roku na Gwiazdkę, cis
nęła go na dno szuflady. Teraz cieszyła się, że nie wy
rzuciła tej nieco archaicznej części garderoby do śmieci.
Dzisiejsza noc to być może wszystko, co otrzyma od Da
niela, a zatem musi to być absolutnie wyjątkowe. Wpraw
dzie nie miała wielkiego doświadczenia, ale liczyła na
swojÄ… wyobrazniÄ™. DziÅ› na pewno jej siÄ™ przyda.
Zakładając oczywiście, że Daniel nie wyrzuci jej z po
koju.
Zgasiła światło w łazience i wzięła głęboki wdech.
W rozchylonym szlafroku wróciła do sypialni i omal nie
zemdlała.
Na brzegu łóżka siedział Daniel. Księżyc oświetlał je
go tors.
RS
Kat oniemiała. Czemu pies nie zaszczekał? Rozejrzała
siÄ™ po pokoju.
- Gdzie jest... - Miała ściśnięte gardło. - Gdzie jest
Buster?
- Zawarliśmy umowę. Buster może spać w moim łóż
ku, a w zamian nie będzie przeszkadzał mi w uwodzeniu
swojej pani. - Daniel poklepał łóżko. - Mam nadzieję,
że nie obrócisz wniwecz owoców wspaniałych ludzko-
psich porozumień.
Kat zawahała się. Wprawdzie zamierzała uwieść Da
niela, ale na taki rozwój wydarzeń nie była przygotowana.
- Jeśli wolisz, możemy przejść do spiżarni.
Kat zsunęła z ramion szlafrok, zrobiła krok w stronę
łóżka i usłyszała dzwonki. Zatem te wszystkie bzdury
o dzwonkach dzwoniÄ…cych, kiedy spotyka siÄ™ bratniÄ… du
szę, okazują się prawdą. Przeczuwała, że Daniel jest jej
przeznaczeniem. I oto miała dowód.
Daniel podniósł głowę i spojrzał na nią.
- SÅ‚yszysz?
Skoro i on to słyszał, to na pewno czuł to samo, co
ona. Dzwonki dzwoniły coraz głośniej, coraz bardziej na
tarczywie.
- Nie odbierzesz telefonu? - spytał Daniel.
RS
ROZDZIAA SZÓSTY
Kat spojrzała nieprzytomnym wzrokiem. Telefon.
Oczywiście. Zawstydzona szybko okryła się szlafrokiem
i podeszła do telefonu. Słuchawka omal nie wypadła jej
z drżącej dłoni.
- Tak? - Nie była w nastroju do pogaduszek.
- To ja - wyszeptał ktoś.
Kat spojrzała na Daniela i uniosła ramiona.
- Co za ja? Dlaczego szepczesz?
- %7łeby mnie nie usłyszeli, złociutka.
- Elizabeth? - spytała nerwowo Kat. - Gdzie jesteś?
Kto nie powinien cię usłyszeć?
Daniel przysunął się bliżej i przyłożył ucho do zew
nętrznej strony słuchawki, chcąc się czegoś dowiedzieć.
- W budce telefonicznej naprzeciwko Millie's Drug
Store. Widziałam ich. Szybko.
Daniel pokazywał coś na migi, dając Kat do zrozumie
nia, że ma podtrzymywać rozmowę. Sam wybiegł z pokoju.
- Co to za oni?
- Para podejrzanie wyglądających typków. Nie chcia
łam się w nich wpatrywać, więc śledziłam ich z daleka.
To jacyś obcy. - Elizabeth nagle zamilkła.
- JesteÅ› tam jeszcze?
Kat podtrzymywała obojczykiem bezprzewodową słu
chawkę telefonu i ubierała się. Kiedy zapinała dżinsy,
wrócił Daniel. Był już kompletnie ubrany.
RS
- Oczywiście, kochanie. Przecież nie powiedziałam
do widzenia.
- Nie, tego nie powiedziałaś. - Elizabeth przestrze
gałaby form towarzyskich nawet na pięć minut przed koń
cem świata. - Już do ciebie jedziemy.
- Jacy my?
- Daniel i ja. - Kat wkładała buty.
- Nie budz go.
- W porządku, on jest ze mną. [ Pobierz całość w formacie PDF ]