Odnośniki
- Indeks
- 02. Lisa Jackson Dzieci szczÄĹcia Milioner i prowincjuszka
- CD2 Daj mi pić Józef Augustyn SJ
- Dawson Jodi Tajna misja
- Nasza Szkapa
- straty wojenne Polski
- Anthony Barnhart In the Name of Rome (pdf)
- Dixie Browning Wyjć tkowy mćÂśźczyzna
- Haldeman, Joe La Guerra Interminable
- Beverly Connor [Diane Fallon Forensic Investigation 07] Dust To Dust (pdf)
- C Hammond Light from the Spirit World
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- effulla.pev.pl
Fakt występowania tych ró\nic jest niezmiernie interesujący dla teorii
wychowania, gdy\, jak się okazuje, ró\nicom .w motywacjach chłop-.c ó w i d z i
e w czat towarzyszą ró\nice stosowanych wobec nich technik wyć ho w a w c
z y c'h.
Z porównania relacji dziewcząt i chłopców o otrzymywanych karach wynika, \e w
stosunku do dziewcząt znacznie rzadziej stosuję się w Polsce sUroyye kary
fizyczne, natomiast dziewczęta częściej karane są pozbawieniem przyjemności,
częściej rodzice robią im wymówki i perswadują im, \e postąpiły niewłaściwie.
Wynik ten do d a t k o w o po t w i er d z a nasze twierdzenie, i\; surowość w
wychowaniu nie sprzyja tworzeniu się więzi uczuciowych i stosunku zaufania
między dziećmi i .rodzicami. Na pewno istnieje wiele innych ró\nic w wychowaniu
chłopców i dziewcząt, które wpływają na ró\nice w poglądach moralnych. Otó\, na
przykład, w odpowiedzi na pytanie "kogo boisz się najbardziej", chłopcy znacznie
częściej wymieniają ojca. Obawa dziewcząt przed ojcem jest znacznie słabsza,
natomiast jest silniejsza przed matką. Poniewa\ chłopców karze przede wszystkim
ojciec (zwłaszcza, gdy kara ma być surowa), a dziewczynki głównie matka, wyniki
te nie są niczym zaskakującym.
Część kłamstw popełniana jest w celu uniknięcia kary zarówno przez dziewczęta,
jak i przez chłopców, dlatego te\ fakt, i\ chłopcy, częściej okłamują ojca,
dziewczęta zaś częściej okłamują matkę, jest''zupełnie zrozumiały.
" ;
Wynik ten potwierdza zresztą na s z pogląd, \e kłamstwo spełnia doniosłe funkcje
obronne w \yciu dziecka.
188
Na pewno istnieje wiele innych ró\nic w wymaganiach, jakie stawiają rodzice
chłopcom i dziewczętom, w oczekiwaniach i nadziejach jakie z nimi łączą. Ró\nice
w technikach wychowania tworzą to, co nazywamy pózniej męskimi i kobiecymi
rysami charakteru.
POZYCJA DZIECI W RODZINIE A POGLDY NA KAAMSTWO
Na rozwój psychiczny dziecka w ogóle, zaś na moralny w szczególności, nie błahy
wpływ wywiera wielkość rodziny oraz miejsce, jakie w niej zajmuje dziecko. Od
dawna stwierdzono, \e dzieci w rodzinach rzadko traktowane są całkowicie równo.
Uczucia i troskliwość rodziców mo\e się zwracać ku jednym, natomiast
zaniedbywane mogą być inne. Inna jest niewątpliwie pozycja jedynaka, który nigdy
nie prze\ywa poczucia zagro\enia, \e mógłby utracić miłość rodziców na rzecz
brata lub siostry i który nigdy nie prze\ywa problemu zrezygnowania z własnych
potrzeb na rzecz kogoś innego, ani\eli pozycja dziecka "któregoś z rzędu" w
licznej rodzinie. Inna jest-tak\e pozycja dziecka najmłodszego czy najstarszego
lub dziewczynki pośród braci, czy odwrotnie.
Pozycję dziecka w rodzinie określiliśmy poprzez ustalenie kolejności' urodzenia
dziecka oraz poprzez wielkość rodziny. W próbce obejmującej 2045 dzieci
wyselekcjonowaliśmy między innymi 180 dzieci - jedynaków (8,8%), 351 dzieci
najmłodszych w rodzinie posiadających troje dzieci (17,2), 455 najstarszych w
takich rodzinach (22,2), 182 najstarszych w rodzinach liczących więcej ni\ troje
dzieci (8,9) oraz 134 (tj. 6,6%) najmłodszych w takich rodzinach. Reszta, to
dzieci średnie. Powstaje pytanie, czy kolejność urodzeń oraz wielkość rodziny
posiadają jakiś wpływ na
189
kształtowanie się poglądów oraz postępowanie dzieci w zakresie kłamstwa. Problem
ten prześledzimy na przykładzie wypowiedzi dziecięcych proponujących w pewien
sposób rozwiązać sytuację Krysi prze\ywającej problem przyznania się rodzicom do
otrzymanych niedostatecznych. Interesujące są wypowiedzi dzieci na temat, jak
zachowałyby się w sytuacji Krysi.
Okazuje się, \e największą skłonność do zatajenia przed rodzicami otrzymanych
"dwójek" objawiają dzieci średnie spośród trojga rodzeństwa oraz dzieci
najstarsze. Najmniejszą natomiast jedynacy oraz dzieci najmłodsze w rodzinie. Od
obrazu tego odbijają jedynie dzieci najstarsze rodzin du\ych, liczących więcej
ni\ troje dzieci. Dzieci te stosunkowo rzadko przejawiają skłonność do zatajenia
niedostatecznych, często natomiast wyra\ają gotowość przyznania się rodzicom w
sytuacji Krysi. [ Pobierz całość w formacie PDF ]