Odnośniki
- Indeks
- Cartland Barbara NajpiÄkniejsze miĹoĹci 27 NamiÄtnoĹÄ i kwiat
- Cartland Barbara Kobiety teĹź majÄ serca
- Barbara RybaĹtowska Bez poĹźegnania 02 SzkoĹa pod baobabem
- Cartland Barbara Ucieczka do raju
- Cartland Barbara Rapsodia miĹoĹci
- D181. Boswell Barbara ZĹamane zasady
- Herbert Zbigniew Barbarzyńca w ogrodzie
- Barbara Tuchman Telegram Zimmermanna
- Giosue Carducci Odi barbare
- McMahon_Barbara_ _Narzeczona_dla_szefa
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- torres9.htw.pl
stanie babce Carla, poszła prosto do swego pokoju. Wymówiła się od
wspólnego posiłku nagłym bólem głowy.
Czuła się rozczarowana swoim zachowaniem. Wstydziła się
bardzo, gdy zeszła pózniej na kolację. Aby wynagrodzić Elisabetcie
swoją nieobecność, przez następne dni spędzała z nią wiele czasu.
Carlo dzwonił każdego wieczoru.
- Tęsknię za tobą. Nie mogę się doczekać powrotu do domu.
- A kiedy wracasz?
- Pod koniec tygodnia. Najpózniej w sobotę. Umówimy się na
specjalną randkę, cara. Będzie kolacja przy świecach i tańce.
- Co tylko zechcesz, Carlo.
- Dokładnie wiem, czego pragnę, cara. - Gdy nie usłyszał
odpowiedzi żony, zmartwił się. - Nicky? Nicky, jesteś tam?
214
RS
- Tak - przyznała, ściskając słuchawkę. - Tak, Carlo, jestem.
Mam ochotę na specjalną randkę w sobotę.
- Bene, carissima. Do roboty.
Annamaria przyjechała po nią punktualnie. Najpierw odebrała
kostium. Gdy przyjaciółka płaciła, Nicky wybrała materiał na trzy
kostiumy. Dwa wyjściowe i jeden o bardziej sportowym kroju.
- Aż trzy - Annamaria zachichotała nerwowo. - To bardzo duży
wydatek. Jesteś pewna, że Carlo nie będzie miał nic przeciwko temu?
- Jestem pewna - odparła i wzruszyła ramionami. - A teraz
wybierzmy dla mnie coś na sobotni wieczór.
- Znam idealne miejsce - powiedziała Annamaria i ujęła ją pod
ramię.
Gdy dotarły do sklepu, zaproponowano im herbatę i drinki.
Przeszły do miłego saloniku.
- Wytrawne martini z dwiema oliwkami - zdecydowała Nicky.
Podano napoje. Annamaria dostała herbatę, Nicky zamówione
martini. Rozpoczął się pokaz mody.
Nicky Wybrała krótką, czerwoną sukienkę o metalicznym
połysku. Wzięła też małą czarną z przejrzystego, czarnego tiulu,
jaskraworóżowe jedwabne wdzianko a na sobotni wieczór elegancką
kreację z czarnego szyfonu. Suknia nie miała ramiączek, a rozcięcie
znajdowało się z przodu i sięgało do ud dziewczyny.
- Dio mio! - zakrzyknęła zszokowana Annamaria. - Zbyt wiele
odsłania. Myślisz, że spodoba się Carlowi?
- Ważne, że mnie się podoba - odpowiedziała Nicky. Pomocnik
sklepowy zaniósł ich zakupy do samochodu i obie panie udały się na
215
RS
lunch. Restauracja była elegancka, a posiłek smaczny. Nicky
zamówiła kolejne martini.
- Chciałabym podciąć włosy - oznajmiła.
- W tej długości jest ci do twarzy - zaprotestowała Annamaria
- Wolę, gdy są krótsze i jaśniejsze - powiedziała Nicky, sącząc
drinka.
Poszły do salonu fryzjerskiego, który odwiedziła z Carlem.
Annamaria miała umówioną wizytę, więc od razu się nią zajęto. A do
Nicky wyszedł ten sam fryzjer, co uprzednio. Jak on ma na imię? -
zastanawiała się. A! Enrico.
Dziś był ubrany na czerwono. Kolor nie pasował do jego
włosów. Znów był obwieszony złotem. Zapiszczał z radości na jej
widok.
- Signora wygląda meraviglioso! - krzyknął. - Absolutnie
rewelacyjnie. Ale będzie jeszcze lepiej, gdy Enrico skończy, tak?
- Tak - odparła Nicky z uśmiechem. - Chcę, żeby były obcięte
identycznie jak ostatnio. I jaśniejsze, si?
- Ależ oczywiście. Si! - Narzucił jej na ramiona ochronny
płaszczyk. - To prawdziwa przyjemność spowodować, że będzie
signora jeszcze piękniejsza.
- Krócej - zażądała Nicky po pierwszym strzyżeniu.-I jedno
pasemko na czoło - poinstruowała.
- Proszę się upewnić, że będą zdecydowanie jaśniejsze - dodała
po chwili.
Po strzyżeniu i rozjaśnieniu wysuszono jej włosy.
Enrico skończył swoje dzieło i położył jej dłoń na ramieniu.
216
RS
- Dobrze? - zapytał.
Nicky dokładnie obejrzała swoje odbicie. Piękna kobieta z lustra
uśmiechała się do niej. Dotknęła swych krótkich blond włosów.
- Bene - powiedziała.- Molto bene.
217
RS
ROZDZIAA CZTERNASTY
Carlo wrócił do domu w piątek wieczorem. Nicky leżała
zwinięta na sofie w gabinecie, obok ich sypialni.
- Gdzie moja piękna żona? - zawołał, otwierając drzwi. Nicky
leniwie podniosła się i rozprostowała nieco wygnieciony materiał
błękitnego peniuaru.
- Buona sera, Carlo - powitała go. - Myślałam, że wrócisz
dopiero jutro.
- Skorzystałem z wolnego miejsca w nocnym samolocie -
powiedział, postawił walizkę i podbiegł do żony. -Dio, ależ za tobą
tęskniłem!
Jej wargi drgnęły, lecz nie odpowiedziała na pocałunek męża.
- Już nie mogłem być ani dnia dłużej z dala od ciebie, carissima!
- Objął ją i pocałował głodnymi ustami. - Już nigdy nie zostawię cię
samej - wymruczał. - Następnym razem, gdy będę musiał udać się w
podróż, zabiorę cię ze sobą. Ja... - Zamilkł i odsunął ją na długość
ramienia. - Coś ty zrobiła z włosami?
- Obcięłam je i rozjaśniłam. Poszłam znów do Enrica. On zna się
na rzeczy, nieprawdaż? - powiedziała, wyślizgnęła się z jego ramion i
sięgnęła po papierosa.
- Ty palisz? - Zaskoczony Carlo zmarszczył brwi. - Nie
widziałem, żebyś wcześniej paliła.
- Sądzę, że nie. - Wzruszyła ramionami, a jej peniuar rozchylił
się, ukazując niemalże przejrzystą koszulę nośną. Lubię od czasu do
218
RS
czasu zapalić. Szczególnie przy drinku i przed pójściem spać - posłała
mu leniwy, domyślny uśmiech: - A już czas do łóżka, prawda, amore
mio? - spytała, zgasiła papierosa w szklanej popielnicy i zarzuciła, mu
ręce na szyję. - Chodzmy się położyć, Carlo. - Z tymi słowami zdjęła
jego marynarkę i zaczęła rozpinać koszulę. - Tak długo cię nie było -
szeptała gorączkowo. - Nie chcę już czekać ani chwili.
Pocałowała go. Gorący oddech Nicky owiał twarz Carla. Jej
język kusząco poruszał się w jego ustach. Chwyciła go za pośladki i
przyciągnęła bliżej. Zaczęła się prowokująco ocierać o uda męża.
- Nicky?
Carlo ze stłumionym okrzykiem pchnął żonę z powrotem na
sofę. Zaczął zdzierać z siebie ubranie. Takiej Nicky jeszcze nie znał.
Zaskoczyła go i podnieciła. Pragnęła go tak jak on jej. Dio! Cóż to za
powrót do domu.
Zdjęła peniuar i przezroczystą koszulkę.
- Amore - wyszeptała Nicky. - Chodz i kochaj mnie znowu. Nie [ Pobierz całość w formacie PDF ]